เมื่อสัปดาห์ที่ผ่าน อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ได้พูดถึงศิลปินว่า ควรจะเป็นผู้ให้ เพราะที่แท้แล้วศิลปินก็คือนักสร้าง งานศิลปะนั้นเกิดการสรรค์สร้างความคิดใหม่ หรือคิดนอกกรอบ จนบ้างครั้งคนมองไม่ออก ไม่เข้าใจ คนส่วนใหญ่จึงเข้าไม่ถึงศิลปะ  และนั่นทำไมบ้านเราจึงขาดนักคิดและนักสร้าง เพราะการที่จะต้องคิดมันดูเหมือนยาก แถมยังไม่ชอบอ่านอีกต่างหาก ก็จบกันเลย

ที่สำคัญอยากให้คนทำความเข้าใจเสียใหม่ว่า ศิลปะไม่ได้หมายรวมถึงเพียงการวาดรูปเท่านั้น แต่เป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นนักคิด นักสร้างต่างหาก ไม่ต้องดูอื่นไกล มหาอำนาจทั้งหลายนอกจากจะยิ่งใหญ่เรื่องเศรษฐกิจ การเมืองแล้ว เขาให้ความสำคัญกับดนตรี ศิลปะ วัฒนธรรมมาก แถมยังนำสิ่งเหล่านี้มาสร้างเงินตราเข้าประเทศได้อีก อย่างเช่น พิพิธภัณฑ์ที่ฝรั่งเศสได้รวบรวมมรดกทางวัฒนธรรมล้ำค่าจากทั่วโลกที่เจ้าของอาจจะไม่เคยใยดี แต่เขากลับนำไปอยู่ในที่กลายเป็นล้ำค่าที่ประเมินราคาไม่ได้ นั่นเกิดจากอะไร เกิดจากการคิดทั้งสิ้น

รู้อย่างนี้แล้วเรามาสนใจศิลปะแขนงต่าง ๆ กันบ้างดีมั้ย อะไรก็ได้ที่คุณชอบ ทำแล้วมีความสุข จิตใจจะได้เบิกบาน พร้อมที่จะคิดสิ่งใหม่ ๆ ให้ตัวเราและสังคม ศิลปะสร้างคนได้อย่างไร? ก็เป็นไปด้วยประการละฉะนี้